Kościół pw. św. Piotra i Pawła w Chojnowie
Creation date: 21 June 2011, 22:51
Usytuowana we wschodniej stronie Rynku ogromna, ceglana bazylika jest jednym z przykładów gotyckiego budownictwa na Dolnym Śląsku. Historia dzisiejszego kościoła zaczęła się pod koniec XIII w. Z roku 1299 pochodzi bowiem wzmianka o proboszczu chojnowskim, co wskazuje na istnienie w owym czasie pierwszego kościoła zbudowanego w mieście. Prawdopodobnie do budowy istniejącego kościoła przystąpiono w XIV w. Budowa kościoła była kontynuowana na przełomie XIV i XV w. Wtedy to przystąpiono do wyposażenia wnętrza. W 1400 r. ufundowano ołtarz główny, w 1405 r. zawieszono na wieży duży dzwon, a w r. 1413 wymurowano chór kościelny. Całość nakryto sklepieniem gwiaździstym w 1468r. Na wystrój ówczesnej świątyni składało się 8 ołtarzy. W ciągu wieków kościół ulegał dalszej rozbudowie. Z roku 1469 pochodzi wzmianka o południowej kaplicy ufundowanej przez cech sukienników. W XVI wieku dobudowano zakrystię oraz wykonano zwieńczenie attykowe wieży. W roku 1543 rodzina Bożywojów ufundowała kaplicę grobową, zwaną odtąd północną Kaplicą Bożywojów.
W wyniku wzrostu wpływów reformacji na Dolnym Śląsku w roku 1535 kościół został przejęty przez protestantów. W okresie kontrreformacji (1653) zwrócono go katolikom, a w 1707 roku świątynię ponownie przejęli protestanci. W czasie pożaru w roku 1651 bazylika uległa znacznemu zniszczeniu, więc nabożeństwa musiały odbywać się na zamku. W czasie wojen napoleońskich kościół służył przejściowo jako szpital. Gruntownej renowacji został poddany w latach 1910-1911, a ponownie po ostatniej wojnie w latach 1962-1963. W roku 1966 przystąpiono do malowania wnętrza. Nawy boczne zdobi obecnie barwny fresk Drogi Krzyżowej zaprojektowany i wykonany przez Piotra Wróblewskiego w latach 1969-1970.
Jak już wspomniano, jest to budowla bazylikowa (nawa główna znacznie wyższa - posiada okna nad dachami naw bocznych), trzynawowa, sześcioprzęsłowa, prezbiterium zamknięte wielobocznie. Nawy przykryte sklepieniem gwiaździstym. Masywna wieża, która mierzy 64 m. z renesansową attyką przystawiona jest do fasady zachodniej zwieńczonej późnogotyckim schodkowym szczytem.
Wiele cennych zabytków zachowało się do dzisiejszego dnia we wnętrzu bazyliki. Najstarszy to tryptyk gotycki z ok. 1500 r. Poza tym: nagrobek Wolfa Bożywoja z 1551 roku, epitafium przedstawiające "Zmartwychwstanie" umieszczone na ścianie północnej kościoła, wczesnobarokowa chrzcielnica z 1660 roku oraz ambona z 1661 r. Z tego okresu pochodzi też ołtarz główny, ozdobiony obrazem, na którym uwidoczniono scenę "Zmartwychwstania Pańskiego". Z XVII wieku pochodzą również obrazy przedstawiające "Ostatnią Wieczerzę" i "Biczowanie Chrystusa". Figury św. Piotra i Pawła, obecnych patronów bazyliki, pochodzą z Brzeżan i są zabytkiem późnobarokowej rzeźby lwowskiej. Znajdują się one w bocznej nawie południowej, przy ołtarzu. Nad północnym wejściem wisi kuta krata z 1608r. pochodząca z nagrobka księżnej Anny. Sarkofag księżnej umieszczono w krypcie kościoła zamurowanej w 1857 roku.
W wyniku wzrostu wpływów reformacji na Dolnym Śląsku w roku 1535 kościół został przejęty przez protestantów. W okresie kontrreformacji (1653) zwrócono go katolikom, a w 1707 roku świątynię ponownie przejęli protestanci. W czasie pożaru w roku 1651 bazylika uległa znacznemu zniszczeniu, więc nabożeństwa musiały odbywać się na zamku. W czasie wojen napoleońskich kościół służył przejściowo jako szpital. Gruntownej renowacji został poddany w latach 1910-1911, a ponownie po ostatniej wojnie w latach 1962-1963. W roku 1966 przystąpiono do malowania wnętrza. Nawy boczne zdobi obecnie barwny fresk Drogi Krzyżowej zaprojektowany i wykonany przez Piotra Wróblewskiego w latach 1969-1970.
Jak już wspomniano, jest to budowla bazylikowa (nawa główna znacznie wyższa - posiada okna nad dachami naw bocznych), trzynawowa, sześcioprzęsłowa, prezbiterium zamknięte wielobocznie. Nawy przykryte sklepieniem gwiaździstym. Masywna wieża, która mierzy 64 m. z renesansową attyką przystawiona jest do fasady zachodniej zwieńczonej późnogotyckim schodkowym szczytem.
Wiele cennych zabytków zachowało się do dzisiejszego dnia we wnętrzu bazyliki. Najstarszy to tryptyk gotycki z ok. 1500 r. Poza tym: nagrobek Wolfa Bożywoja z 1551 roku, epitafium przedstawiające "Zmartwychwstanie" umieszczone na ścianie północnej kościoła, wczesnobarokowa chrzcielnica z 1660 roku oraz ambona z 1661 r. Z tego okresu pochodzi też ołtarz główny, ozdobiony obrazem, na którym uwidoczniono scenę "Zmartwychwstania Pańskiego". Z XVII wieku pochodzą również obrazy przedstawiające "Ostatnią Wieczerzę" i "Biczowanie Chrystusa". Figury św. Piotra i Pawła, obecnych patronów bazyliki, pochodzą z Brzeżan i są zabytkiem późnobarokowej rzeźby lwowskiej. Znajdują się one w bocznej nawie południowej, przy ołtarzu. Nad północnym wejściem wisi kuta krata z 1608r. pochodząca z nagrobka księżnej Anny. Sarkofag księżnej umieszczono w krypcie kościoła zamurowanej w 1857 roku.
