Rzemiosło wokół nas – prezenty rzemieślnicze

Słowa "rzemiosło" i "rzemieślnik" uznawane są za synonimy doskonałej jakości. Często lokalni projektanci i twórcy nazywają tak siebie i swoje wyroby. Chcą się tym samym widzieć w gronie wykwalifikowanych mistrzów z dyplomami poświadczającymi ich kompetencje. "Rzemieślnicza robota" pozostaje synonimem maestrii oraz rzetelnej wiedzy przekazywanej z pokolenia na pokolenie.

Ginące zawody rzemieślnicze to profesje, które nieuchronnie znikają z naszego życia. To pasje ludzi, którzy żyją w naszym sąsiedztwie i nie poddają się współczesnym trendom, kultywując rodzinną tradycję. Niestety, wiele dawnych profesji odchodzi powoli w niebyt. Brak zapotrzebowania na usługi rzemieślnicze oraz rozwój technologiczny spowodowały, że niektóre zawody nie są już tak potrzebne, jak to bywało w przeszłości. Ciężko zatem znaleźć obecnie: jubilera, lutnika, kuśnierza, tkacza, garncarza, szewca czy nawet zegarmistrza.

Projekt „Rzemiosło wokół nas” realizowany przez Stowarzyszenie Aktywnych Mieszkańców Wsi Osetnica „Impuls” współfinansowany przez Województwo Dolnośląskie ma na celu przypomnieć ginące zawody rzemieślnicze i ocalić je od zapomnienia.

Według danych PKD na terenie Gminy Chojnów działa ok. 200 podmiotów gospodarczych, zaliczających się do branży rzemieślniczej. Nadal istnieją osoby, które wykonują niegdyś prestiżowe, lecz dziś rzadkie już zawody. Czasem te profesje traktowane są jak relikt przeszłości, a ich warsztaty pracy zaliczane są wyłącznie do atrakcji turystycznych regionu.

Coraz częściej jednak wyroby rzemieślnicze uznawane są jako unikatowe podarunki czy upominki. W Gminie Chojnów można znaleźć kilku rzemieślników zajmujących się produkcją sztucznej biżuterii, i wyrobów jubilerskich, naprawą zegarków, produkcją instrumentów muzycznych czy naprawą obuwia i wyrobów skórzanych.

Niestety dziś zawód szewca ogranicza się wyłącznie do naprawy obuwia - wspomina pan Roman, szewc. Choć osobiście doskonale pamiętam, jak produkcją butów zajmował się mój ojciec, który nauczył mnie profesji. Używał wielu specjalistycznych narzędzi szydeł, szpilorów, przebijaków, gnypów. Dziś klienci przynoszą buty do naprawy lub tzw. rozbicia. Młotek szewski , dzięki swojemu kształtowi oprócz wbijania czy wyciągania gwoździ, pozwala właśnie na rozbijanie zbyt sztywnej skóry. Do tego służą mi także różnej wielkości prawidła zwane kopytami. Podobnie jak kowal posiadam też kowadło, które umożliwia mi stabilne położenie buta w wielu pozycjach.

Niestety, zawody rzemieślnicze jeden po drugim trafiają na listy „zawodów ginących”. Znikają z rynku wypierane przez tańszą, masową produkcję. Co za tym idzie - wkracza bylejakość. Dzisiaj kupuje się często zamiast dobrze. Oczywiście, wyroby rzemieślnicze są ekskluzywne - buty czy rękawiczki szyte na miarę muszą kosztować. Powodów jest kilka. Po pierwsze, surowce są coraz trudniej dostępne. Naprawa antycznego zegara czy rzadkiego zegarka naręcznego często oznacza jego rekonstrukcję i bywa, że części trzeba sprowadzać z zagranicy. Po drugie - czas. Zrobienie pary porządnych butów trwa miesiąc, a parę rękawiczek robi się 4 godziny. Po trzecie, i najważniejsze - dziś coraz rzadziej kształci się rzemieślników.

Zadanie publiczne jest finansowane z budżetu Województwa Dolnośląskiego.