Rezerwat Krokus w Górzyńcu
Data utworzenia: 05 styczeń 2012, 14:15 Wszystkich komentarzy: 0
Obiekt położony jest na zboczu Czarnej Góry (964 m n.p.m.),
w Grzbiecie Wysokim Gór Izerskich, poniżej Zakrętu Śmierci (skąd najbliżej),
przy Drodze Kopalnianej na wysokości 620 – 650 m n.p.m. Tworzy go 3,9 ha
śródleśnej łąki i fragment lasu. 
Rezerwat ma status ścisłego i utworzono go w 1962 roku, celem zachowania dla potrzeb nauki i dydaktyki, prawdopodobnie naturalnego stanowiska szafrana – Crocus L. znanego już w 1811roku. Rezerwat ma olbrzymie znaczenie w krajowym systemie ochrony przyrody. Chroni izolowane, jedyne poza Tatrami i ich przedpolem, stanowisko tego gatunku w Polsce.
Izerskie krokusy należą do gatunku Crocus vernus Wulf. I wykazuje cechy
charakterystyczne dla odmiany Heuffelianus Herb. o czym pisali już niemieccy
floryści Fiek (1881) i Schube (1903). Nawet jeśli założymy, że został tu
zawleczony, to rozwija się on na tym stanowisku co najmniej od 200 lat. W tym
czasie przeszedł pełną aklimatyzację i mimo oporu środowiska stanowi trwały
element flory naturalnych łąk górskich ze związku Polygono – Trisetion. W
1999r. wielkość populacji liczyła 1350 okazów.
Szafran zwany popularnie krokusem należy do rodziny kosaćców (Iridaceae).
Odznacza się kwiatami o liliowej barwie, długości ok. 3,5 cm, a wraz z rurką do
ok. 12cm, równowąsko – lancetowatymi liśćmi z białym podłużnym paskiem.
Jest geofitem, jego organem przetrwalnym są bulwocebule. Kwitnie w marcu i
kwietniu.
W rezerwacie występują też szczególnie cenne gatunki roślin naczyniowych jak:
- Śledziennica naprzeciw listna – Chrysosplenium oppositifolium,
- Arnika górska – Arnica motana
- Goryczka trójeściowa – Gentiana asclepiadea
- Dziewięćsił bezłodygowy – Carlina acaulius
- Podrzeń żebrowiec – Blechnum spirant
Oprócz tego takie rzadkie rośliny jak: kukułka plamista, orlik pospolity,
wszewłoga górska
Źródło: www.gdziebylec.pl